Με έναν συνδυασμό νευρικότητας και αποφασιστικότητας που λαμποκοπούσε στα μάτια της, το νεαρό κορίτσι μπήκε διστακτικά στο λαμπερό φως της σκηνής.
Ο μεγιστάνας της μουσικής της έδωσε το μικρόφωνο με μια απαλή ερώτηση: «Γνωρίζεις το ‘You Raise Me Up’;»
Ένα κύμα ενθουσιασμού κατέλαβε την αρένα, αναγγέλλοντας την μαγευτική στιγμή που επρόκειτο να εξελιχθεί.
Αντλώντας θάρρος από τα βάθη της ψυχής της, το κορίτσι κούνησε το κεφάλι της δειλά, η φωνή της τόσο τρυφερή όσο μια ψιθυριστή λέξη και ταυτόχρονα τόσο δυνατή όσο μια συμφωνία,
γέμισε την απεραντοσύνη της αρένας με τις πρώτες νότες της αγαπημένης μελωδίας.
Σε εκείνη τη στιγμή, ένα συλλογικό αναστεναγμό δέους διαπέρασε το πλήθος – μια συγχώνευση θαυμασμού και σεβασμού.