Μια μικρή κοπέλα, όχι μεγαλύτερη από δέκα ετών, περπάτησε με αυτοπεποίθηση προς την πλατφόρμα καθώς τα φώτα έσβηναν και το πλήθος παρέμενε σιωπηλό, περιμένοντας.
Στάθηκε μπροστά στους κριτές, συμπεριλαμβανομένου του διαβόητα αυστηρού Σάιμον Κάουελ, γνωστού για τις σφοδρές του κριτικές, κρατώντας ένα μικρόφωνο.
Η φωνή της αντήχησε σε όλη την αίθουσα, μαγνητίζοντας όλους με την καθαρότητα και τη δύναμή της.
Οι στίχοι αντηχούσαν με ειλικρινή συναισθηματική φόρτιση, κάθε νότα φτάνοντας στον στόχο της με ακρίβεια.
Καθώς τραγουδούσε, μπορούσε κανείς να νιώσει την αλλαγή στην ατμόσφαιρα, μια αισθητή ενέργεια να εξαπλώνεται σε όλη την αίθουσα.