Ο Κρις, ένας νεαρός 18 χρονών που εργαζόταν σε μια αποθήκη, είχε δει πολλά αδέσποτα ζώα κατά τη διάρκεια της καθημερινής του ρουτίνας, αλλά ο Όλλι, ένα Σίμπα Ινού, ξεχώριζε από αυτά.
Σε αντίθεση με τα άλλα αδέσποτα σκυλιά, ο Όλλι ήταν καθαρός, καλοσυνάτος και δεν φαινόταν να είναι ένα συνηθισμένο αδέσποτο.
Ωστόσο, κάθε μέρα, ο Όλλι καθόταν μπροστά από ένα κλειστό κατάστημα ποδηλάτων, κοιτάζοντας τις βιτρίνες του με μια σιωπηλή νοσταλγία που συγκινούσε την καρδιά του Κρις.
Περίεργος, ο Κρις έμαθε από τους συναδέλφους του ότι ο Όλλι ανήκε στον ιδιοκτήτη του καταστήματος, ο οποίος είχε εξαφανιστεί μυστηριωδώς εβδομάδες πριν.
Η ιδέα ενός αδέσποτου σκύλου που περίμενε έναν άνθρωπο που ίσως ποτέ δεν θα γύριζε γέμισε τον Κρις με θλίψη.
Ένα Μυστήριο Χωρίς Λύση
Μια απογευματινή, ο Κρις αποφάσισε να πλησιάσει τον Όλλι.
—Γεια σου, φιλαράκι. Θες ένα σάντουιτς; —του είπε, προσφέροντάς του το μεσημεριανό του.
Ο Όλλι κούνησε την ουρά και δέχτηκε το φαγητό με ενθουσιασμό, αλλά αντί να το φάει, έτρεξε μακριά με το σάντουιτς στα σαγόνια του.
Η ίδια σκηνή συνέβαινε μέρα με τη μέρα. Ο Όλλι χαιρετούσε τον Κρις με ενθουσιασμό, έπαιρνε το φαγητό και έφευγε χωρίς να το δαγκώσει.
Περίεργος, ο Κρις υποθέτει ότι ο Όλλι μπορεί να ταΐζει μια φωλιά κουταβιών.
Αλλά ο Όλλι ήταν αρσενικός, και η συμπεριφορά του συνέχιζε να είναι παράξενη.
Ο Κρις άρχισε να παρατηρεί αλλαγές στον Όλλι: το λαμπερό του τρίχωμα εξασθένησε και η ενέργειά του μειώθηκε. Ανήσυχος και περίεργος, ο Κρις αποφάσισε να τον ακολουθήσει.
Μια απογευματινή, καθώς ο Όλλι πήρε το σάντουιτς και έφυγε, ο Κρις τον ακολούθησε.
Για πάνω από δύο ώρες, ο Όλλι τον οδήγησε μέσα από ανώμαλους δρόμους και έφτασαν σε μια έρημη γειτονιά στην άκρη της πόλης.
Ο Όλλι σταμάτησε κοντά σε ένα εγκαταλειμμένο σπίτι, περικυκλωμένο από αγριόχορτα και ερείπια.
Ο Κρις τον παρατηρούσε καθώς ο Όλλι έμπαινε κάτω από μια τρύπα στον φράχτη από συρματόπλεγμα και πλησίαζε την κλειδωμένη κύρια πόρτα.
Προς έκπληξή του, ο Όλλι έσκαψε μια μικρή τρύπα κάτω από την πόρτα και έσπρωξε το σάντουιτς εκεί.
Από μέσα ακούστηκε ένα μουγκρητό σκύλου, και ο Κρις συνειδητοποίησε ότι υπήρχε ένας άλλος σκύλος παγιδευμένος μέσα.
Μια Συγκλονιστική Ανακάλυψη
Κοιτάζοντας από το παράθυρο, ο Κρις είδε έναν αδύναμο και καταβεβλημένο Γερμανικό Ποιμενικό να καταβροχθίζει το σάντουιτς.
Η καρδιά του ράγισε καθώς συνειδητοποίησε την αφοσίωση του Όλλι: μέρα με τη μέρα, ο μικρός σκύλος θυσίαζε τα γεύματά του για να ταΐσει τον φίλο του που ήταν παγιδευμένος στο σπίτι.
—Ηρέμησε, φίλε. Θα σε βοηθήσω —ψιθύρισε ο Κρις στον Όλλι, ο οποίος κούνησε την ουρά του σε απάντηση.
Ο Κρις χτύπησε την πόρτα και φώναξε, αλλά κανείς δεν απάντησε. Το σπίτι φαινόταν εγκαταλελειμμένο, με την αυλή γεμάτη από σημάδια αμέλειας.
Χωρίς άλλη λύση, ο Κρις κάλεσε την αστυνομία για βοήθεια.
Όταν οι αστυνομικοί έφτασαν, έριξαν την πόρτα και ανέσυραν τον Γερμανικό Ποιμενικό, ο οποίος ήταν αδύναμος αλλά ζωντανός.
Στο κολάρο του ήταν γραμμένο το όνομα «Μαξ». Οι αστυνομικοί ενημέρωσαν τον Κρις ότι το σπίτι ανήκε στον κύριο Λόρενς, τον ιδιοκτήτη του καταστήματος ποδηλάτων, ο οποίος είχε εξαφανιστεί πριν από εβδομάδες.
Λίγο αργότερα, το μυστήριο βάθυνε.
Ακολουθώντας μια δυσάρεστη μυρωδιά από ένα κοντινό κτήριο, οι αστυνομικοί ανακάλυψαν το αποσυντιθέμενο σώμα του κυρίου Λόρενς.
Φαίνεται ότι είχε υποστεί ένα μοιραίο έμφραγμα, αφήνοντας τα σκυλιά του μόνους και τον Μαξ παγιδευμένο μέσα στο σπίτι.
Ένα Νέο Σπίτι για Δύο Ήρωες
Τα δάκρυα γέμισαν τα μάτια του Κρις καθώς έβλεπε τα σκυλιά να ξαναβρίσκονται, με τον Μαξ να κουνάει αδύναμα την ουρά ενώ ο Όλλι του έγλειφε το πρόσωπο.
Συγκινημένος από τον δεσμό τους, ο Κρις ήξερε ότι δεν μπορούσε να τους αφήσει πίσω.
Πρότεινε να υιοθετήσει και τα δύο σκυλιά, διασφαλίζοντας ότι δεν θα εγκαταλειφθούν ποτέ ξανά.
Όταν ο Κρις πήγε τον Όλλι στο σπίτι, η κοπέλα του Μίλα δεν ήταν ιδιαίτερα ενθουσιασμένη.
—Άλλο ένα σκυλί; Κρις, δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό —διαμαρτυρήθηκε με απογοήτευση.
—Μίλα, δεν καταλαβαίνεις —παρακάλεσε ο Κρις, αφηγούμενος την ιστορία της θυσίας του Όλλι και τη διάσωση του Μαξ—. Αυτά τα σκυλιά αξίζουν μια ευκαιρία για αγάπη και ασφάλεια. Έχουν περάσει τόσα.
Η καρδιά της Μίλα μαλάκωσε καθώς άκουγε. Όταν ο Όλλι πλησίασε διστακτικά και της πρόσφερε το πόδι του, τα δάκρυα γέμισαν τα μάτια της.
—Εντάξει —είπε χαμηλόφωνα—. Αλλά μένει έξω από το υπνοδωμάτιο.
Μετά από εβδομάδες, ο Μαξ επέστρεψε από το κτηνιατρικό νοσοκομείο, πιο υγιής και γεμάτος ζωή.
Βλέποντας τα δύο σκυλιά να παίζουν στην αυλή, η Μίλα δεν μπόρεσε να μην χαμογελάσει.
Διδάγματα από τον Όλλι και τον Μαξ
Ποτέ μην υποτιμάς την αφοσίωση ενός σκύλου.
Η αυταπάρνηση του Όλλι να ταΐζει τον Μαξ κάθε μέρα, ακόμη και ενώ ο ίδιος υπέφερε, έδειξε το βάθος της αγάπης και της αφοσίωσης των ζώων.
Κάθε πλάσμα αξίζει συμπόνια και φροντίδα.
Η απόφαση του Κρις να υιοθετήσει τον Όλλι και τον Μαξ τους έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, υπενθυμίζοντας μας ότι η καλοσύνη μπορεί να μεταμορφώσει ακόμη και τις πιο σκοτεινές καταστάσεις.
Η αγάπη μπορεί να αλλάξει απόψεις.
Η Μίλα, αρχικά απρόθυμη, έμαθε να αγαπά τα σκυλιά, αποδεικνύοντας ότι μια ανοιχτή καρδιά μπορεί να φέρει απρόσμενη χαρά.