Η Γκαλίνα Πετρόβνα αργά πληκτρολογούσε τον αριθμό του μικρότερου γιου της, νιώθοντας πώς τα δάχτυλά της τρέμουν προδοτικά. Η βαριά πλυντηρίδα, που της είχε εξυπηρετήσει πιστά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, τελικά είχε παραδοθεί, αφήνοντας πίσω της έναν εκκωφαντικό ήχο και σταματώντας για πάντα. Η καινούργια έπρεπε να φτάσει σε μία ώρα, και η ανάγκη να λύσει τα οικιακά προβλήματα την έβγαζε από τον ρυθμό της.
Οι ήχοι της τηλεφωνικής γραμμής αντηχούσαν δυνατά στην άδεια κουζίνα. Η Γκαλίνα Πετρόβνα, ακούσια, κράτησε την αναπνοή της, όταν αντί για τη γνωστή φωνή του Άρτεμ, ακούστηκε η ψυχρή φωνή της νύφης της, σαν τον αέρα του Ιανουαρίου. «Άλο;» Μόνο σε αυτή τη λέξη ακούγονταν η ενόχληση.
«Αλίσα, καλησπέρα!» Η Γκαλίνα Πετρόβνα προσπάθησε να κάνει τη φωνή της όσο πιο ήπια μπορούσε. «Μπορώ να μιλήσω με τον Άρτεμ;» «Τι συνέβη αυτή τη φορά;» Η ερώτηση ακούστηκε σαν πυροβολισμός. «Καταλαβαίνεις, η πλυντηρίδα χάλασε τελείως. Η καινούργια θα έρθει σύντομα, πρέπει να κατεβάσουμε την παλιά και…» «Δεν μπορείς να καλέσεις φορτωτές;» Τη διέκοψε η Αλίσα. Στη φωνή της ακούστηκε η σιδερένια αίσθηση. «Αγαπητή μου, από τη σύνταξη!» Άρχισε η Γκαλίνα Πετρόβνα, αλλά σταμάτησε μόλις άκουσε την απότομη αναπνοή στην τηλεφωνική γραμμή.
«Α, ναι, φυσικά! Η σύνταξή σας!» Στη φωνή της νύφης άρχισαν να ακούγονται πικρές νότες. «Όλη σας τη ζωή καθίσατε στο σπίτι, δεν δουλέψατε, και τώρα παραπονιέστε για μικρή σύνταξη!» Η Γκαλίνα Πετρόβνα ένιωσε έναν κόμπο στον λαιμό της. Όλη τη ζωή της την αφιέρωσε στα παιδιά της, στην ανάπτυξή τους και στη μόρφωσή τους, και το καθένα κατάφερε να βρει επαγγελματική σταδιοδρομία και να σταθεί γερά στα πόδια του.
«Αλίσα, εγώ…» Προσπάθησε να εξηγήσει. «Ξέρετε κάτι;» Στην τηλεφωνική γραμμή ακούστηκε μια φωνή γεμάτη θυμό. «Φτάνει να χρησιμοποιείτε τα παιδιά σας σαν δωρεάν εργατική δύναμη!» «Έχετε τη δική σας ζωή, τη δική σας οικογένεια. Η γεροντική σας ηλικία είναι τα δικά σας προβλήματα. Δεν μας χρωστάτε τίποτα!» «Κορίτσι μου!» Η Γκαλίνα Πετρόβνα το είπε σχεδόν ψιθυριστά, νιώθοντας τα μάτια της να δακρύζουν προδοτικά. «Μας έχετε κουράσει!» – φώναξε η Αλίσα, και στην τηλεφωνική γραμμή ακούστηκαν οι σύντομοι ήχοι του τερματισμού της κλήσης…